Breakdance: Od undergroundu do sztuki scenicznej

Breakdance – historia i korzenie

Breakdance, nazywany również b-boyingiem, jest formą tańca ulicznego, która powstała w latach 70. XX wieku w Stanach Zjednoczonych. Choć dla większości osób kojarzy się przede wszystkim z kulturą hip-hopową, jego początki sięgają jednak daleko wcześniej. Breakdance jest nieodłączną częścią subkultury breakerskiej, która rozwijała się na nowojorskich ulicach, a jej korzenie sięgają szeregu różnorodnych stylów tanecznych, takich jak czarne tańce miejskie, jazz, capoeira czy taekwondo.

Ewolucja z podziemnego fenomenu do sztuki scenicznej

Początkowo breakdance był formą tańca wykonywanego w miejskiej przestrzeni, na ulicach, podziemnych klubach czy na placach publicznych. Był on utożsamiany z kulturą ulicy i społecznościami marginesu społecznego. Jednak wraz z upowszechnianiem się kultury hip-hopowej, breakdance wkroczył na szerszą scenę i zyskał popularność na całym świecie. Z czasem zyskał status sztuki scenicznej, stając się częścią widowisk teatralnych, musicali czy programów telewizyjnych. Dziś można go podziwiać na profesjonalnych deskach teatrów i na największych scenach tego świata.

Breakdance – kontrola ciała i spektakularne figurki

Jedną z charakterystycznych cech breakdance’u są spektakularne figurki, które wymagają od tancerzy olbrzymiej kontroli nad ciałem. Breakerzy potrafią wykonywać zawrotne obroty głową, akrobatyczne skoki, flipy czy wykonywać żonglerkę ciałem, tworząc niezwykłe akrobacje taneczne. Ich elastyczność, siła fizyczna i skoczność sprawiają, że ich ruchy są dynamiczne, energetyczne i niezwykle widowiskowe.

Choreografia i improwizacja – dwa oblicza tańca

W breakdance’u jednym z najważniejszych elementów jest improwizacja. Jest to swego rodzaju “dialog taneczny” pomiędzy poszczególnymi tancerzami, którzy na zmianę wykonują spektakularne ruchy, rywalizując ze sobą o uwagę widowni. Improwizacja jest tu równie ważna co już wymyślone i skomponowane choreografie. Wykonywane figury i ruchy są doskonałą okazją do wyrażenia indywidualności tancerza i pokazania jego umiejętności.

Breakdance a hip-hop – nierozłączny duet

Choć breakdance powiązany jest z kulturą hip-hopową, to nie można go utożsamiać jedynie z nią. Hip-hop to bowiem szeroko pojęty nurt kulturowy, obejmujący muzykę, taniec, sztukę ulicy, modę i wiele innych elementów. Breakdance jest jednym z filarów tej kultury, jednak ma swoje własne korzenie, style i techniki. Jest on inspirowany również innymi stylami tanecznymi i czerpie z różnych tradycji kulturowych. Mimo to, wciąż stanowi integralną część hip-hopu i jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych jego elementów.

Breakdance na konkursach i mistrzostwach

Breakdance ma również swój aspekt sportowy. Od lat organizowane są różnego rodzaju konkursy, na których b-boys i b-girls rywalizują ze sobą, prezentując swoje umiejętności w spektakularnych “battle’ach” tanecznych. Wielu tancerzy breakdance’u to prawdziwi mistrzowie tej dyscypliny, zdobywający tytuły na międzynarodowych mistrzostwach. Przykładem może być tu najbardziej prestiżowy turniej w tej dziedzinie – Red Bull BC One, który odbywa się corocznie od 2004 roku i gromadzi najbardziej utalentowanych tancerzy breakdance’u z całego świata.

Breakdance jako forma ekspresji artystycznej

Na koniec warto wspomnieć o tym, że breakdance nie jest tylko formą rozrywki, ale również środkiem wyrazu artystycznego. Wielu tancerzy breakdance’u wykorzystuje swój talent do przekazywania emocji, komentowania aktualnych wydarzeń społecznych czy podejmowania ważnych tematów. Coraz częściej można zobaczyć tego typu przedstawienia na scenach teatrów czy galeriach sztuki, gdzie breakdance staje się narzędziem do eksploracji świata w niekonwencjonalny sposób. To kolejny dowód na to, że breakdance to nie tylko forma taneczna, ale również nadzwyczajne medium wyrazu artystycznego.